Drie plaatjes - één verhaaltje (4) - Oeps...!

We gaan hier met zijn allen een verhaal schrijven.

Als inspiratie gebruiken we de plaatjes van onze boerderij.
Wij maken een voorzetje en jullie mogen dit gaan aanvullen.
Het streven is om dit verhaal na 2 weken af te sluiten maar als het iets langer is vormt dat ook geen probleem.

In principe is het verhaal met 3 plaatjes maar het moment waarop die alle 3 verschijnen kan per verhaal verschillen.
k kan het voorkomen dat we nog een extra plaatje toevoegen gedurende het verhaal.

Ieder stukje moet aansluiten bij het voorgaande en moet minimaal 2 regels zijn en maximaal 5.
Dan is de volgende weer aan de beurt. Natuurlijk mag je daarna weer gewoon een nieuw stukje toevoegen.

Jullie gastvrouwen in dit draadje zijn: Catje78, miekekoning en enk52

 

Oeps...!




Het is woensdagmiddag en Timmie de Bever is lekker vrij van school. Het is mooi weer, perfect om buiten te gaan spelen! Huppelend loopt Timmie door de straat, wat heeft hij een zin om samen met zijn vriendjes te spelen. Bij de speeltuin aangekomen, rent Timmie naar de wip en springt erop.. Maar he, dat is naar, er is nog geen ander farmvriendje om mee te wipwappen.. Timmie laat zich echter niet zo snel uit het veld slaan en heeft een goed idee. Die pompoen die bij mama in de keuken ligt, die is vast precies zwaar genoeg! En ja hoor, als Timmie de pompoen op de andere kant van de wip legt, gaat het prima!
Wat een plezier, Timmie gaat steeds harder... en harder.... tot... OEPS!

 

Oeps, zag Timmie dat nu goed? Vloog de pompoen nu heel ver de lucht in? Waar was die nu terecht gekomen?
Timmie holde erachter aan en zag..... een draak???

 

Een jonglerende draak! Die heeft vast mijn pompoen. Maar nee, de draak had geen pompoen gezien maar achter de haag van de aangrenzende tuin had hij wel een hele luide gil gehoord. Timmie gluurde door de haag en zag dat er een feest aan de gang was. De tuin was versierd met lampions, vlaggetjes, ballonnen en er stonden lange gedekte tafels, rijkelijk gevuld met de lekkerste gerechten. Timmie was er bijna zeker dat de pompoen over de haag was gevlogen en hij besloot om even langs te gaan. Hij merkte meteen dat er wat aan de hand was want in plaats van te dansen en te feesten, zag hij alleen maar beteuterde gezichten.

 

En toen werd zijn aandacht getrokken door een meisje helemaal in het wit en met een pracht van een sluier. Ze huilde tranen met tuiten en schreeuwde: ‘Rameo! Help! De taart!’ De bruidegom kwam aangelopen en zei: ‘M’n schoonmoeder? Is er wat met…’ ‘Nee Rameo! La torta! Helemaal kapot!’ ‘Ach,’ zei Rameo, ‘zo erg is dat toch niet. We gingen ze toch met een mes in stukjes snijden.’ ‘Ja, met een mes snijden en niet met een pompoen tot moes pletten! Rameo, aan jou heb ik ook niet veel!’ Dat beloofd een spetterend huwelijk te worden, dacht Timmie, maar hij voelde zich danig schuldig want hij had het huwelijksfeest verpest.

 

En toen zei Jolia, het bruidje: ‘wacht maar tot ik de dader te pakken krijg! Ik sluit hem op in de toren van ons kasteel!’ Timmie kon bekennen dat hij de dader was maar hij kon ook de draak de schuld geven en zeggen dat hij had gezien hoe die met pompoenen aan het jongleren was…Zijn geweten knaagde en hij wist dat hij niet zomaar iemand kon beschuldigen van iets wat hij zelf had gedaan. Hoe moest hij dit oplossen? Hij wilde niet in de toren opgesloten zitten.

 

Hij besloot eerst maar eens een praatje met de draak te maken. Misschien had die een oplossing want haar gauw de schuld geven was toch wel erg gemeen gedacht.
Hallo mevrouw draak , ik heb een probleem. Oja zei de draak wat is het probleem dan?

 

IK weet waar de pompoen is. En er is iets ergs gebeurt. De pompoen is over de haag geschoten midden in de bruiloftsstaart van Jolia en Rameo. Oeps zei de draak en nu. Timmie zei dat als ze de dader te pakken kregen die dat had gedaan, hem zouden opsluiten in de toren van het kasteel. Ik moet iets bedenken om het goed te maken. Maar ik weet nog niet wat. Ik help je zei de draak. Ik weet nog niet wat, maar we gaan samen iets bedenken om het weer goed te maken.

 

Ze hadden heel wat ideetjes, vluchten, bekennen, een nieuwe taart bakken…En toen had draak ineens een geweldig idee. ‘We gaan naar het feest en we zeggen dat we rondreizende artiesten zijn die feesten weten op te vrolijken. Misschien kunnen we de bruid weer aan het lachen krijgen en vergeet ze de hele toestand met de taart. Ik kan heel goed jongleren en vuur spuwen. En jij?’ ‘Euh…eigenlijk niets,’ zei Timmie. ‘Hout knagen, dat lukt wel maar ik denk…’ ‘Oke,’ zei draak, ‘dan knaag jij hout.’

 

Laten we dan eerst even oefenen. Hoe zullen we beginnen zei Timmie?
Nou we gaan ergens op een leeg plekje staan en ik begin met mijn ballen te jongleren terwijl jij blijft buigen en mij aankondigt als de grote vliegende huisdraak.

 

Draak gooide ballen in de lucht en ving ze weer op zonder één keer in de fout te gaan en terwijl Timmie niks anders deed dan buigen en aankondigen, dacht hij diep na. Hij wou ook wel iets doen dat meer indruk zou maken dan knipmessen en knagen. En waar moest hij dan aan knagen? De tafelpoten van de feesttafel? Uitgesloten, hij had tenslotte al genoeg brokken gemaakt.

 

Ja daar had hij weer een heus probleem. Hoe kon dat nou dat hij van het ene probleem in de ander rolde?
En nog veel belangrijker waar zou hij op kunnen knagen?Ineens kreeg hij een geweldig idee....

 

Het was de bedoeling dat de kwade bui van de bruid zou omkeren en hoe kon dat beter dan met het aanbieden van cadeautjes? Hij oefende al zijn aankondiging. Dames en Heren, draak gaat jongleren. En ik ben voorwaar, een echte tovenaar!
Je mag me alles vragen, uit deze boomstam zal ik voor je knagen
een houten lepel, een fruitschaal of een stoel, ik knaag het voor je met liefde en gevoel. Het kost me geen tijd, het is zo klaar, want ik ben Timmie, de knaagtovenaar!

 

Zo draak wat vindt je daarvan ? De draak vond het een geweldig idee.Hij zou jongleren en Timmie ging een kado voor de bruid knagen.
Nou zullen we dan maar aanbellen en onze diensten aan bieden zei draak want we zijn er klaar voor denk ik.
Samen liepen ze naar de voordeur.

 

Timmie en de draak haalden diep adem en drukte op de voordeurbel. Opeens vloog de deur open en stond er een boze bruid met eeen zenuwachtige bruidegom.

Wat moet je snauwde de bruid en de bruidegom piepte zenuwachtig: rustig schat zij kunnen er ook niets aan doen.
Timmie kleurde rood maar zei vlug wij zijn een jongleerdraak en een knaagtovenaar, misschien kunnen wij helpen?

 

Mij helpen , waarmee dan? Iemand heeft mijn bruidstaart gesloopt.Hoe moet dat nou met mijn gasten.
Rustig liefje piepte de bruidegom je weet niet wat ze willen.
Timmie was helemaal wit geworden van de schrik. De draak nam gauw het woord.

 

‘Mevrouw,’ zei hij, ‘Mevrouw de bruid, wij zijn hier om je feest op te vrolijken. Blijkbaar is er wat fout gegaan met de taart? Begrijpelijk dat je over je toeren bent maar ik zal even laten zien wat ik kan.’ En draak spuwde een enorme vuurbal omhoog zonder er bij na te denken dat hij onder de appelboom stond. Die vatte meteen vlam en er hing al gauw een geur van gebakken appeltjes in de lucht. Jolia werd wit van woede maar draak zei dat het zo hoorde. ‘Euh…dat is voor een nieuwe taart,madame,…appeltaart.’

 

Ondertussen was Timmie beginnen knagen aan een tafelpoot. Hij knaagde en de splinters vlogen in het rond. Hij zou een taartstaander maken voor Jolia. Uit de tafelpoot haalde hij de voet voor de staander. Ziezo, klaar! En de tafel donderde met veel lawaai om. Zo kon hij beter bij het tafelblad want hij had nog een plateau nodig voor de taartstaander. Timmie knaagde dapper verder en hoorde het gegil van de gasten niet. Hij was veel te druk bezig om het de bruid naar haar zin te maken.

 

Trots toonde hij haar de taartstaander. ‘En,’ zei Timmie, ‘nu begin ik aan een houten lepel. Nog hout genoeg over, kan er een heel bestek mee maken.’ Jolia zag de puinhoop die daarnet nog de feesttafel was. Al het lekkers lag op de grond en ze stampte met haar voetjes op de grond. ‘Sluit ze op,’ gilde ze, ‘sluit ze op in de toren! Voor eeuwig en altijd!’ Het duurde niet lang voor Draak en Timmie gevangen werden genomen. Twee tegen tweehonderd was dan ook niet echt eerlijk en er was geen ontkomen aan.

 

Daar zaten ze samen in de toren, dat was geen succes geloof ik zei Timmie.
Nee volgens mij ook niet antwoorde draak. Ik denk dat we beter kunnen maken dat we wegkomen.
Ja dat denk ik ook maar eerst moeten we hieruit zien te komen.