-De Plattelandsvrouwen leuterclub (ook voor mannen) 2014-08-25

Goedemorgen , lekkere koude zalmsalade Sniet .
En verders weet ik het voor vandaag nog niet .

 

Lekker Venus.

Goedemorgen, tijd voor koffie

 

Goede middag allemaal , Ja weeral warm bah bah .
Mopje van de dag . Er = er géén !!!

 

Goedemiddag , was zeker lekker Sniet en ja ook weer warm
Moest er wel op uit want koel/vries combinatie had het opgegeven dus
maar op jacht geweest naar een nieuwe konden ze wel gelijk brengen vanmiddag .
Hofje heeft het zeker ook weer druk want heb ik gister en vandaag ook nog
niet gezien.
Vanavond eten we lekker chinese tjap tjoy .

 

Hofje kan ook niet lekker zijn dat heb je met chronische ziektes, soms kan het ineens de kop opsteken laten we maar hopen dat ze druk is.

Hier vanmorgen even bij mijn moeder geweest en met de hond gelopen, daarna gepoetst en nu het event eens een boost geven, ik hoop op 100% oogst aan het rad dus draaien maar

40x gedraaid en vooral bomen en stallen waar er al 100 van zijn, zo jammer 2x een knechtencoupon en veel supermest maar helaas geen oogstbonus

 

Weet het maakt ook niet uit heb er zelf ook last van.

Heb ook al paar keer gedraaid maar wil ook nog niet .

 

zo jammer

 

Net wel een keer 100 procent en een keer + 1.

 

Goede avond allemaal , waar blijft Hofje ? Venus klinkt lekker , Ik heb gewoon een visburger geten .

 

Top

 

ppfff, morgen koffers volgooien en weer naar huis vliegen. Het was weer mooi en we hebben heerlijk genoten, nu weer een jaar werken en volgend jaar is al geboekt

Lekker slapen voor strakkies !

 

Goede morgen allemaal , Snietje goede terug reis .
Moderne kunst .
- Hoe vindt u mijn nieuwe schilderij ?
- Prachtig! Je zou er zo willen in bijten.
- Wat? In de ondergaande zon bijten?
- O, pardon, ik dacht dat het een perzik was .
Fijne dag verder hé

 

Goedemiddag , na rondje ziekenhuis bij longarts geweest , nieuwe inhalator
met medicijnen gehad ook maar een prednison kuur want piepte nogal aardig
zei ze.Mag over 2 maanden weer terug komen .
Fijne reis Sniet , en ik weet ook niet waar Hofje is Carina.

Eten vanavond gewoon lekker patatje met frikandelletje ofzo .

 

*Liggend in haar hemelse roze hemelbed onder haar roze koele lakens, dacht zij terug aan afgelopen dagen*​

Een telegram was haar door Pieter Post bezorgt. Eerst had ze Pieter weg moeten sturen, de man bedelde alweer om koffie en meer. Mooi dat tie dat niet van haar kreeg. Hij niet. En de inhoud van het telegram mocht hij ook niet lezen. Niemand mocht dat lezen alleen zij. Al tijdens het lezen zakte ze door haar knieen en voelde een soort van de grond onder haar wegzakken. Nee ...nee ... nee... en nog is 100 keer nee had ze waarschijnlijk geroepen, want Koba kwam verschrikt uit de keuken aan rennen ... Wah is ? Wah is ? Hofje bende gij nie goe? Waarom ziede gij zo in en in wit? Bende gij al verkleed voor Halloween dan ? Wah is Hofje ?? Ze kon geen woord uitbrengen. Het enige wat ze kon was staren naar het telegram. Na een tijdje stond ze op. De vloer voelde nog wat onzeker onder haar voeten, maar ze moest, ze moest, ze moest naar Klaas en Geertrui. Ach die arme mensjes ook ... Halverwege de Zuiderwaardse Weg zag zij hun beiden op haar af komen lopen. Geertrui al zwaaiend met een wit groot iets...Ach nu zag zij het al. Beide mensjes hadden ook een telegram ontvangen...Geertrui vloog in haar armen en huilde hartverscheurend ...Ach Hofje hedde gij ook ? Ja Geertrui ik ook. Zo stonden zij daar samen een potje te grienen en zo hartverscheurend te janken dat Klaas ook mee ging doen... Ja maorreuh ..nou ff ophouwwe dames. Dit helpt ons nergens heen en vervolgens snoot Klaas heul hard zijne neus in een rood geblokte boerenzakdoek.
Kom aan eerst maar is een bakse hete koffie en dan eens zien wah we doene motte...

Na uren koffie gedronken te hebben en van alles verzonnen en bedacht te hebben, wat niet kon en wat wel kon en wat nog mogelijk was. Hadden zij zo samen besloten alle bezittingen van Rozijntje in de grote schuur op te slaan. Alles ging in de grote schuur. Ze kon het niet aan of over haar hart verkrijgen er iets van met de boeldagen weg te doen of te verkopen.
De geheime tuin werd netjes stukje bij beetje afgebroken. En werd kaler en leger. Klaas had het er niet gemakkelijk mee en verzuchtte telkens weer ; Het mocht toch nie waar zijn he vrouw Hofje, het ken toch eigenlijk niet zo. Tja Klaas gij hedde der gelijk in. Maar het is wel zo en het kan niet anders. Rozijntje en haar gezin komen niet meer terug, ze hebben besloten voor altijd in Canada te blijven. Met Klaas samen schoof ze het hek op zijn plaats en legde het slot en de ketting om de deur. Met het op slot draaien brak niet alleen de sleutel, maar ook haar hart. De geheime romantische tuin was voor altijd een herinnering geworden. Het liefste wat zij had, was ze kwijt. En de hoop, dat was misschien nog wel het ergste. Want hoop deed nog altijd leven.

Thuis op de Roze Hof aangekomen, was bij haar het licht uitgegaan. Ze kon niet meer. De schok, het verdriet, de pijn en alle emoties die er maar bestonden waren langs gekomen. Behalve de boosheid en de kwaadheid. Nee die niet en ze wist ook niet of die nog zouden komen. Ze dacht van niet, ze kon eenvoudig weg niet boos op en hierom worden. Omdat de schuld bij haar lag. Zij was degene die zich teveel hechtte, zij was degene die zo moeilijk los kon laten. Zij was degene met het glazen hart. Zij was degene die er zo vaak een zooitje van maakte. Het was haar allemaal teveel geworden. In haar volslagen wanhoop had ook zij alles in de grote schuren gesmeten en opgeslagen. Lege grote groene velden keken haar verontwaardigd aan zo op de Roze Hof. Koos en Koba hielpen haar waar ze konden, stonden haar bij, maar het hielp allemaal niks. De dokter werd er bij geroepen, die kon niks bijzonders verder vinden
en meer als een extra B12 spuit en iets tegen de misselijkheid kreeg zij niet. Rust had zij nodig. Hoofdschuddend keek de man Hofje aan. Hofje !! Niet zo druk maken, rust in het hoofd geeft rust in het lijf. Maar ja zij kon de man toch moeilijk gaan vertellen van een Roze Hof...Een dorp in den vreemde, een dorpshuis, ene dochter in Canada, over dat en zoveel meer enzo.
Na vele lange uren in de draaimodus met alles der op en der aan. En weer een keer en nog een keer. Viel zij dan eindelijk in die zo alles voor haar verlossende diepe diepe slaap.

Venus riepen Koos en Koba de andere dag ...Venus mot der bij kommen...Ja Venus haar eigenste HerenBoer die al zolang en zoveel van haar hield. Ze wist niet goed waarom en waaraan zij dat verdiend had. 0ok wist ze niet of hij en anderen het allemaal wel zouden begrijpen. Begrijpen, dat ze het soms al zo moeilijk vond om in het dorpshuis te komen. Begrijpen dat het gemis van zovele haar zo vaak al van haar stuk had gebracht. Begrijpen dat de stilte in het dorp haar zo vaak oorverdovend overkwam. Begrijpen dat ze eerlijk gezegd en geschreven onder ons, soms helemaal liever niet meer in het dorp en het dorpshuis kwam. Er heerste zo ene heerschappij in het dorp. Wanneer dat nu precies begonnen was wist ze niet. Het was de positieve 1 richting heerschappij. Alleen positief mocht je zijn. Anders werd je weg gevaagd, door allerlei vreemdsoortige opmerkingen of blikken die konden doden. Dat voelde niet fijn.
Het klopte niet. Aan alles in het leven wat positief is zit ook een negatief iets. En andersom. Het soort yin/yang , dat hield de boel in balans. Een balans die naar haar gevoel al heel lang er niet meer was. Zij zoveel miste, het schaterlachen om verhalen van anderen, het luisteren naar die verhalen en belevenissen. Zeg maar het samen en de samenhang ofzoiets. Zelf kon zij daardoor ook vaak niet meer de juiste toon of gezelligheid vinden.

Daardoor ook het werk haar op de Roze Hof zo vaak zinloos en zwaar viel. Zij niet wist of ze het nog wel kon. Zij niet mee wilde liften op behaalde successen, stallen en bomen van betalende en of hardwerkende boeren en boerinnen. Haar nog maar kortdurende boerenhuwelijk liever niet in rook al op wilde zien gaan. Die lieve Boer het beste met haar voor had, in alles zo zijn best deed, lief en goed voor haar was. Ze was zo moe, zo moe, ze wist het allemaal niet meer, enkel dat ze tijd nodig had. Tijd ...veel tijd...heel veel tijd. Tijd die ze nodig had om weer sterk te worden, alles een plekje te kunnen geven en uit te puzzelen hoe nu verder op en met de Roze Hof. Tja Hofje was nu eenmaal een watje een emotioneel watje.
Toch had zij nog een blije mededeling. In de afgelopen week was haar Mams weer op controle geweest in ZH. Vorige week een ct-scan weer moeten laten maken van haar buik aorta dinges ding. 0ok dat waren spannende dagen van afwachting geweest. Maar gelukkig, alles was nog hetzelfde en geen lekken of andere rare dingen. Ze was er blij en dankbaar voor.

 

hofdame toch....sterkte dan daar en je komt er wel uit denk ik.....lekker rustig aan doen en je niet al te druk maken over van alles en nog wat je word hier gewaardeerd toch....
zo wij vandaag beetje opruimen en morgen naar huis...maandag en dinsdag werken tja moet ook weer gebeuren hihihihi dan weer paar dagen vrij en weer naar de camping eff alleen met de hond...het lijkt nog mooi weer te worden dus waarom niet...
fijne dag allemaal en extra knuffel voor hofdame...

 

Dat is toch schrikken komen Koos en Koba in paniek bij me binnen lopen
Venus gaat niet goed met Hofje je moet meekomen naar roze hof en even
met haar gaan praten hoor want ze heeft slecht nieuws gehad.
Bleek dat Rozijntje echt in canada ging blijven en niet meer terug kwam.
Daar is natuurlijk Hofje erg van overstuur en er moedeloos van geworden.
Maar kinderen worden groot en gaan hun eigen weg.
als Hofje rust nodig heeft dan moet ze die lekker nemen en dan mag
ze van mij best een leuk en lekker kuuroord uitzoeken waar ze even lekker
tot rust kan komen voor een paar dagen.
Zal mee rekening niet goed doen maar heb het er voor over.
En gaat Hofje natuurlijk weer zeggen we zijn zunige boeren
dus niet zoveel uitgeven.

 

Ach hofdame, ik denk dat wij je hier allemaal begrijpen en ook zeer regelmatig de hoven aan de wilgen willen hangen.
Na 10 jaar geploeterd en gesjouwd te hebben op de farm is dit bij mij ook regelmatig het geval, voor mij geef jij en nog een paar anderen sjeu aan dit draadje en andere draadjes laat ik links liggen.

Verder mis ik ook het gelach en gemopper en nee positief kan niet alleen maar zijn, 2 vrienden binnen een jaar verliezen doet pijn, heel veel pijn maar lichtpuntjes zijn er altijd, de kleine man zit nog bij mama en groeit als kool dus daar trek ik me weer aan op.

Hofje pas op jezelf en emoties mogen maar niet eraan stuk gaan

 

Leni speel het ook al vanaf het begin en heb altijd ook wel alles gevolgd.
Maar ben pas echt het laatste jaar actief op het forum.
Heb het er echt wel naar me zin heb hier ook ooit gezegd dit lijkt de kleuterclub wel.
Dat vond toen Hofje ook niet leuk , maar we hebben mekaar toch gevonden.
En ben ook actief geworden in andere draadjes en vind ik ook leuk.
Ieder speelt zijn eigen spel en ik heb nog steeds me plezier er in .

En ik hoop ook dat ze zaterdag avond wat tijd voor me heeft
Heb ik nog een leuke verrassing voor me lief .

 

Goedenavond, Sniet is weer thuis, altijd weer fijn ons thuis te komen (met TH) Beestjes geknuffeld en verwend, was aangezet, het leven gaat weer gewoon door

Hof, beterschap meis !
Boerderij aan de wilgen hangen, nope, dat gevoel heb ik niet, ik doe de boerderij op mijn manier zonder dingen die moeten, gewoon gezellig en als ik tijd heb. Dan heb ik er de meeste lol aan zonder stress.

We eten vanaaf een kip uit de oven met gebakken aardappelen en sperzieboontjes

 

Welkom thuis Sniet, fijn dat jullie weer veilig en
heelhuids op jullie thuisbasis zijn aangekomen!