-De Plattelandsvrouwen leuterclub (ook voor mannen) 2014-08-25

Bij Hexia de nacht gaat doorbrengen ..misschien wel de 1e nacht van alle nachten uit me verdere leven

Hummel en Frummel al onder de wol gestopt heeft en ze verzekerd heeft dat Papa echt wel van ze houd, ongeacht hoe ze of hun, hun leven gaan leven of indelen. Mama altijd er voor hun zal zijn ….

Zelf op de bank kruipt … met een warme kop thee … Hexia is lief en troost en knuffeld waar ze waar ze kan maar ze is geen HJ

Zingt zachtjes : Andre Hazes - Kleine Jongen

 

*Met Geertrui aan de keukentafel zit*
​

Zij heeft HJ wel eerst de vacht uitgeklopt. Hoe hij dat toch allemaal hard durven zeggen tegen Rozijntje. Dat als Rozijntje zou vertrekken, zij en Klaas ook zullen gaan. Daar was Hij toch wel heel erg van geschrokken. Het beeld van de grote Herenboerderij waar hij zo trots op is, maar wat zonder Rozijntje eigenlijk niets meer dan een lege huls is.

Dan geeft Geertrui, HJ het advies, geef Rozijntje maar eens een nachtje de ruimte. Daar nu heen gaan lost de zaken niet op. Een vrouwenhart heeft soms even tijd nodig. Het werkt anders dan een mannenhart, van zand er over, kusje kusje en dan liefst nog wat andere zaken. Nee zo werkt het niet zei Geertrui.

Ga er dan morgen niet met dure cadeaus heen, of een auto vol met bloemen... Ach Geertrui. al moet ik de hele juwelier en bloemenwinkel leeg kopen...alles voor Rozijntje *Hoort Geertrui eens diep zuchten* Nee HJ. zo werkt het niet. Niet bij Rozijntje...misschien wel bij de dames in de stad... *HJ wat rood aanlopen doet* Ja, HJ, op onze leeftijd weten wij heus nog wel hoe het werkt in de wereld. Dat zijn niet de goede dames. Die dames willen enkel maar een ding..., veel en het is nooit genoeg..

Jij moet voor Rozijn een kleinigheid kopen, of een klein bosje bloemen, het meest belangrijke is je hart laten spreken. Als het al niet te laat is, zegt zij er nog bij. Ja HJ, Rozijn is een heel bijzonder meisje... een sterke meid ook, maar met een breekbaar hartje. Als dat hartje gebroken is, er geen hartendokter die het nog maken kan.

Dan nog wat over Hummel... *HJ weer rood aanlopen doet* Nee, HJ nu moet jij eens goed naar mij luisteren Hummel is een dood goede jongen. Wat er gebeurt is weet ik niet. Maar ik weet wel dat die familie Zuur niet te vertrouwen is... Misschien dat jij eerst maar eens met Hummel zelf rond de tafel moet gaan zitten en vragen wat er nu precies gebeurt is. Denk er aan HJ. het is wel de naamhouder... *HJ zijn schouders zakken wat ineen* Tja, daar had Geertrui weer een punt. Wat heb je aan een boerderij als er een geen naamdrager meer is...

Wat Frummel betreft...zei Geertrui.... *HJ boos roept: dat kan ik er nu ook niet bij hebben, het is een fase...het is een fase..*. Nou goed dan zegt Geertrui. Denk dat wij allemaal maar eerst eens een nachtje goed moeten slapen.

 

Zo hier nog even wachten op de kool ...Dan mooi bij Suus op de bank duikt ......

Slaap Lekker Allemaal ... Met Mooie Dromen

 

Ik zie overigens weinig menu's voorbij komen. Hier vanaaf :nasi met gemarineerde kip met satésaus en kroepoek

Lied van vanaaf :creep, van de stone tempel pilots (unplugged)

 

Lekker Snietje, dat is wel een idee voor morgen hier. De honden zijn er ook gek op.
Hier was het op zijnNederlands geschreven Shakshuza. Lekker makkelijk die éénpans gerechten.

 

Oh, gepocheerde eieren in tomatensaus is lekker, alleen de komijn mag je voor mij achterwege laten. 1 van de weinige kruiden/smaakmakers die ik nog steeds niet kan waarderen. Ik blijf het proberen (proeven) maar tot nu toe, nog niet gelukt.

 

Komijnzaad lust ik wel, maar niet in het gerecht zelf. Vind de smaak van komijn persoonlijk te overheersend.

 

morgen
zo een stal gewonnen waar een mier uit kan komen
uit komst melkstal geel wauw zeg ik ben er al helemaal stil van

 

Goedemorgen, dan had je toch wel heel veel mazzel Stollie. Dan kan je je koeienmelkboom weer in de inventaris zetten of weg geven met het ruilen Hofje en snietje zijn ook weer terug van vakantie las ik, hoeven we ons niet meer te vervelen met lezen hier op forum.

BP dacht vandaag laat ik maar opeens een plusje zetten bij de 4e dag van de kalender. Heel vreemd dat mij deze de dagen er na niet was opgevallen, zo`n groot blauw plusje valt natuurlijk niet op. Vooral als je de dag er na nog moppert op de facebookgroep van dat je bijna was vergeten die van de witte onschuld te openen en aan de anderen vraagt of zij alles wel open hebben. Maar natuurlijk geen screenshots gemaakt. Dus maar even afwachten wat het grote cadeau is of ik de tg ga betalen om hem open te maken.

 

Goedemorgen

Jakkie Thea, dat had ik bij de vorige openmaakdingen-event, ik kwam er pas achter bij het laatste vakje

Een gele melkstal Stollie, je hebt natuurlijk een gat in de lucht gesprongen

Hier is het poetstijd

 

bijna wist niet eens dat je die kon krijgen nog met level 136
nu snappen ze ook waarom ik zelden stallen en stekjes nog koop
kijk een mier was natuurlijk mooi geweest maar zelfs met een rode stal was ik blij geweest

 

Ze liep de trap af naar beneden, blootvoets de keuken in. Ondertussen koffie zettend dacht ze aan hoe nu verder. Boven 2 bloedjes van kinderen, in de kamer haar zusje op de bank slapend. Terwijl ze het ontbijt spul op tafel zette en zichzelf een koffie inschonk, dacht ze hoe is dit allemaal gebeurd. Ze voelde zich wat schuldig ook. Tenslotte was zij degene die Rozijntje aan HJ had voorgesteld en haar bij die verre nicht van Mama Hofje had laten werken. Als zij haar grote mond en en en als als als. Ach Hexia stop daarmee. stop stop stop.
Niemand kon in de toekomst kijken en op zeker had niemand dit verwacht.

Ze liep de huiskamer in en ging in de grote luie stoel met haar kop koffie zitten. Daar lag ze, daar en dan eindelijk in diepe slaap. Ze had haar, Rozijntje wel gehoord vannacht. Huilen, rondlopen en meer van dat gedoe. Het had haar wijzer geleken Rozijntje even alleen met haar verdriet en gedachtes te laten. Nu sliep ze zo te zien diep en rustig. Wat was ze mooi en wat was ze zo anders als zij. Zo zo zo vol van liefde voor alles en iedereen om haar heen. Altijd had zij gedacht dat Rozijntje alleen leefde voor HJ. Nu bleek ze toch sterker dan ze gedacht had. Ze had de kinderen en haar eigen geluk voordat van HJ gezet. Of ze ooit nog gelukkig kon worden zonder
HJ, dat wist zij niet.

Het zou moeilijk worden, heel moeilijk. Dan moesten ze ook Knoet en Loet hierheen halen. Dat zou ook een strijd van jewelste gaan worden. HJ wilde natuurlijk nooit niet zijn 2e naamhouder kwijt. Het geld en levensonderhoud was het probleem niet. Rozijn had al haar in het fonds gestoken geld nog. Ze had 2 flinke handen aan dat prachtige stevige lijf van haar en werken kon ze. Met een beetje geluk kon ze wel een boerderij voor haar regelen. Maar om dan hier in het dorp te blijven. Zo dicht bij HJ en al die kletsmajoren.
Het was haar een wonder dat Mama Hofje hier al niet gillend op de stoep stond. Ze zouden wel weer van bakker tot slager van kruidenier tot de winkel van Sinkel over de tong gaan.

Ze keek nog is naar Rozijntje, die daar nog steeds lag te slapen. Als haar hart nou maar niet echt gebroken was. Als dat nou maar niet. Rozijn was er 1 van eens en voor altijd, dacht nooit aan andere mannen, wist volgens haar niet eens van het bestaan van andere mannen af, zag nooit hoe mannen naar haar keken. Rozijn zag alleen HJ. Ze wreef eens over haar voorhoofd.
Hmm ze voelde een rimpel. Tja ze werd er ook niet jonger op. Of zij ooit ook zo als Rozijntje van een man en 1 man. en kinderen. Ze zuchtte eens diep. Nee Hexia dat gaat hem niet meer worden. Een oude vrijster zou ze genoemd gaan worden. Oud de duvel is oud zou Mama Hofje roepen en kijk mij...Ik heb toch ook de liefde weer gevonden. Maar ja om nou met een vrouw .... ? Nee zo was zij niet en dat ging op zeker niet gebeuren.

Ze ging Hummel en Frummel eens wakker maken. En nog eens alles rustig doornemen en laten vertellen. Ze was benieuwd of de spoed telegrammen hun werk al hadden gedaan. Ze hoopte dat Fam Zuur het zo zuur zou krijgen dat ze verdwenen uit het dorp. Ze had zo haar gedachtes over die Fam. Zuur, die er dacht zij bewust op uit waren geweest.
Gelukkig had zij altijd haar contacten in de stad onderhouden en behouden. Niet dat zij er aan dacht ook weer in de stad te gaan wonen en werken. Dat werk kon ook van uit huis hier en hier in het dorp voelde zij zich toch wel geboren en getogen veilig. Al had je natuurlijk overal vreemde figuren. Niet dat zij bang voor iets of iemand bang was. De kantoormannetjes trokken haar niet. Een mooie sterke kerel van lijf, leden en geest. Dat is wat haar toch altijd aantrok. Maar ja zoals altijd waren die dan al bezet en zij liet huwelijken het liefst heel.

Ze keek nog eens naar Rozijntje die langzaam aan het wakker worden was. Als haar huwelijk maar heel mocht blijven. Niet alleen bij HJ stond er een kop op. 0ok Rozijntje had zo ene kop soms, niet vaak maar als die kop er op stond.......
Ze ging maar eens een kop koffie voor Rozijntje in schenken en dan haar maar is in bad stoppen en verder met rust laten. Hummel en Frummel zaten inmiddels aan hun ontbijt. Stil en met witte gezichtjes aten ze hun boterhammetjes. 0ok hun wereld stond nu op zijn kop. Grote beschuldigingen naar hun hoofd geslingerd te hebben gekregen. Het was allemaal niet niks. Ineens sprong Hummel op. Ik ik ik, ik ga der heen. Stomme Zure meid. Ik heb niet, ik heb niks, met zo ene zeker. Ze ken geeneens zoenen.... En maar smoezen
met Gerdriekus van de Oude Weg ...Gerdriekus van de Oude Weg? ... Die die rietdekkers zoon? ...Ja Tante Hexia die ja...Altijd zijn die 2 samen, al mag ze dat niet van haar Fam. Zuur. Maar maar Hummel jongen, dan ist toch duidelijk. Ineens doorzag zij het. Dat was het dus. Dat was zo klaar als een klontje boter van de boter die Pien zo goed kon maken.
Met Frummel moest zij andere zaken bespreken. Dat waren nog moeilijkere zaken. Dan was daar nog haar zusje ... Och Rozijntje toch...

 

pppfff spannend.....HJ hup hup.....

 

Goedemorgen

De zon schijnt ... De wasjes hangen weer vrolijk te wapperen in die wind en zon. Een van de Motors is verdwenen...
Heb Hofje weer wat ruimte in die schuur enzo enzo ... Maar wel blij dat de verkoop goed en doorgegaan is
Hoorde vanmorgen vroeg een hoop herrie in die dorp... Hmm zeker vanwege die oktoberfeest in september ...
Had die bomen er uit gehaald uit die event ... Nah Hofje zit er deze winter warmpjes bij zal ik maar zeggen... goed voor de kachel en meer was,t niet

Lied van de Dag ; Whitesnake-Is This Love

 

Goede morgen.

Echt geslapen had hij niet. Het was meer woelen dan slapen. Tot vanochtend heel vroeg Geertrui op de deur klopte met de woorden van: eruit komen. Er is bezoek voor je.. Hij keek eens op de wekker 07:00 wie kon dat nu wezen zo vroeg... Het zal die zuur toch niet zijn. Dat zal dan ook zijn laatste zuurtje zijn wat hij gesnoept heeft.

Brr... het was nog kil in huis ook zo op de vroege morgen. Of was het om dat Rozijn er niet was.. Rozijntje die altijd even tegen hem aan kroop in de vroege morgen... Nu maar even niet aan denken. Eerst eens zien wat er nu weer was.

Daar in de keuken stond zijn Hummel.. Hummel...Hummel stamelde hij...Er ging van alles door zijn gedachten..van goed toch slecht. Te gelijker tijd zwelde, straalde zijn hart van trots. Zijn naamdrager... die toch de weg naar de boerderij had weten terug te vinden. Wat was hij al groot geworden een echte man eigenlijk al. Mijn jongen ga toch zitten, heb de gij al koffie op, hoe gaat het met Rozijn, de kinderen...komt ze nog terug.. Rustig maar Pa, gaat eerst maar eens rustig zitten. Een kop koffie zou lekker zijn.
De rollen leken wel ineens omgedraaid...

Dan begint Hummel heel rustig te vertellen, over de bloemetjes, de bijtjes... Dat hij ook wel wist dat er van zoenen enkel geen kinderen komen, al had zij hem dat wel dat wel proberen wijs te maken. Sterker nog ze zag haar zelf al zien wonen op de boerderij... Hij vond haar wel aardig, maar niet meer dan dat.. Soms kon ze ook best wel gemeen en hebberig zijn dat had hij al gemerkt. Sterker nog ze had het er al over gehad dat als zij op de boerderij kwam wonen, dat Pluto maar weg moest. Een aanbouw moest er ook komen, en een glazen serre. Dat was toch wel even een punt geweest van, waar zijn hart zeer van deed. Pluto zijn maat weg.. Wat er is blijft zei zijn moeder ook altijd. Geen geld weggooien aan praal voor de buren. Goh wat lijkt hij toch op zijn moeder dacht HJ.

0ok van het hotel vertier wist hij te vertellen. Dat hij er van wist, maar daar niet komen wou. Nee zei Hummel, eens zal de ware vrouw op mijn pad komen, dat zal de eerste zijn. HJ wist niet wat hij hoorde. Zijn boerenhart zwelde nog meer trots. Het was net of Rozijntje voor hem zat..

Zo praten zij nog een lange tijd aan de keukentafel.

0ok over Rozijn werd er gesproken. Daar was Hummel heel stellig in: Pa daarin kan ik jouw niet helpen, die rommel heb jij zelf veroorzaakt. het is aan jou om dat weer goed te maken.... of niet. Over Frummel werd nog niet gesproken, Hummel voelde heel goed aan, dat, dat misschien net te veel van het goede zou zijn vandaag. Wat zijn moeder hem geleerd had kwam hem nu goed van pas. Haar woorden waren altijd: doe maar rustig aan dan breekt het lijntje niet. een lijntje dat stuk is, kan niet meer gemaakt worden. Hooguit met een knoop, die voor altijd zichtbaar zou blijven.

Zo ging Hummel weer terug naar op pad naar Rozijn. HJ diep in gedachten verzonken achterlatend bij de keukentafel..




Edit:

Mochten er nog mensen zijn uit dit draadje een item voor de wolkenrij open luchtfeest nodig hebben, laat het mij dan maar weten. Naar verwachting kan ik over een half uurtje de wolkenrij binnen halen (Met dank aan 2.500 supermest en de versnelde anjers )

Daarna ga ik over in de eigen rustig aan spelmodus en op jacht naar de farmmunten.
Het item tonnenrace is er al uitgevist, die staat gereserveerd voor Rozijntje.

p.s.
De 4 wonderbomen zijn in de houtversnipperaar gestoken, de 3 stallen waren ook prut, er zat wel een oranje axelot tussen...hoera..hoera...
De laatste stal moet ik nog op de akker zetten zo.

 

...Zucht ... Zo mooi geschreven ......
Nu maar afwachten hoe het verder gaat en of het goed komt ... Had Hexia net aan de foon, mocht me nergens mee bemoeien.
Waren mijn zaken niet... ... Mijn zaken niet ..zijn wel mijn kleinkinderen en mijn dochter


Nu al de wolkenrij ...Sjee ik ben pas bij 16 ... ... Euhm die items voor de wolkenrij die krijg je toch uit event...?
1 stal er al uit gehaald met kans op een Mier ... Kans op dus

Zo de zon lekker ingaat ... het kan nu nog ...

 

Die items voor de wolkenrij krijg je inderdaad onderweg naar de wolk. Die hoeven niet apart aangeschaft te worden.
Het tonnen item hoeft "niet"genomen te worden voor de wolkenrij. Had ik dus ook mooi over heen gelezen. Nah Rozijn is er blij mee, ik dus ook.


Zo zat HJ nog steeds te draaien en moed te verzamelen in de keuken. Dat hij naar Rozijn toe moest gaan dat wist hij wel. Hij had al samen even met Geertrui over het bezoek van Hummel gesproken daar aan de keukentafel. Als die tafel toch eens spreken kon. Lief en leed was er al aan gedeeld.
Geertrui had ook gesproken over het feit dat Hummel al een heuse man aan het worden was, zo ene had zij ook best met Klaas willen krijgen. Maar zo had het voor haar en klaas niet mogen zijn. Dat zij ook vaak met Rozijn dingen had besproken aan de keuken tafel. Waarbij Rozijn altijd een luisterend oor had geboden... Dat zij om die reden dus ook niet op de boerderij kon blijven als Rozijn niet terug komen zou. Niet dat zij er niet wou blijven voor HJ, nee de gedachten en liefde volle herinneringen van dat Rozijn en de kinderen hier waren geboren, opgegroeid, al die mooie momenten die voorgoed zouden zijn vervlogen..dat kon haar hart niet aan. Terwijl zij dat zei..droomde zij even weg, waarbij er een traan opwelde in haar ooghoek...

HJ had haar nog gevraagd wat hij voor Rozijn mee moest nemen, vooral geen dure dingen had zij gezegd. Bloemen, chocolade was ook een wat afgezaagd, misschien ook niet het goede op de juiste plaats.. Ineens was Geertrui van de stoel op gevlogen. IK WEET HET... IK WEET HET, gilde zei.
Weet jij nog HJ, dat ding wat ik laats diep in de kelder vond, verstoft en wel... Waarvan ik vroeg wat het was. Jij zei dat het gegeven was aan jouw moeder bij jouw geboorte... Die moet jij aan Rozijn geven.. Die gekke bol vroeg HJ...? Ja juist die bol! Die bol die je laat dromen over nieuwe avonturen en ervaringen...

Zou het dan weer goed komen tussen mij en Rozijn, vroeg hij aan Geertrui. Dat weet ik niet mijn jongen. Jij bent wel erg hard op haar hart gaan staan... Het blijft een bijzonder kind.. Mooi als de zon, sterk als een beer, maar met eentje met glazen hart...

En zo ging HJ met de bol en lood in de schoenen op weg naar zijn Rozijn..​

​

 

Met haar ziel onder de arm in de bloementuin van Hexia zich wat bezig houd. Gister speelde zich nog steeds als een boze film voor haar ogen af. Ze begreep het nog steeds niet. Spijt had ze ook. Als een dolle mina de benen nemen. Boos de kop in de wind gooiend en maar weer weglopen. Had ze dat niet moeten doen? Het weglopen zat haar in het bloed, net zoals vluchten. Als er ruzie was dan vluchtte ze het liefst en zo snel mogelijk. Haar impulsieve gedrag ten spijt dacht ze aan HJ. Hij had dat niet mogen zeggen tegen haar. Hij had die verwijten nooit mogen maken.. Kinderen van een andere vent ..Wat had ze dan gemoeten. Ze wist het gewoon weg niet meer.

Met haar handen vol onkruid stond ze op en keek de lange dwarse weg uit. Wie kwam daar aangelopen? Hmm dat, dat dat leek HJ wel. Haar hart maakte een sprongetje. Ach nu zag ze het, het was Hummel ... wat leek hij toch op HJ. Met de dag gingen die 2 meer op elkaar lijken. Maar waar kwam hij vandaan ?
Hoi mam zei Hummel; Dag jongen zei ze, waar was je? Ben bij Papa geweest. Bij Papa ? De angst sloeg haar om het hart en ze voelde haar gezicht rood worden. En ? We hebben een heel lang gesprek gehad Mam. Veel onduidelijkheid is er nu tussen ons weggenomen. En ik wil heel graag terug naar de HerenBoerderij. Snap je dat?
Ja dat snapte zij wel, Hummel was en werd al een echte boer en zijn hart en zijn toekomst lag op de Herenboerderij. Je mag terug Hummel, echt ik snap het, je mag terug.
Geertrui en Pien zullen goed voor je zorgen jongen. Maar Papa en ik. Spontaan sprongen de tranen in haar ogen. Het spijt me Hummel, ik kan het gebeurde niet terug draaien. En dan is Frummel er ook nog weet je. En Papa nou ja ...Ik snap het Mama. Hij gaf haar een dikke knuffel en ging zijn spullen pakken.

Een uurtje later vertrok Hummel huiswaarts. Naar de HerenBoerderij. Ze moest hem laten gaan. Het geluk van haar oudste zoon ging voor haar geluk.
Tot ze hem niet meer zag bleef ze hem nakijken ... Langzaam liep ze verder de bloementuin van Hexia in. Haar gedachten hun gang latend ... Naar hoe zij HJ had leren kennen, onder en door zijn liefde zo kon groeien in alles wat zij tegenwoordig was.
Een diepe pijn voelde zij van binnen. En langzaam liep ze verder en verder de tuin van Hexia in...…..

 

Daar stond HJ dan, op een 100 meter van de boerderij van Hexia...

Er naar toe lopen durfde hij nog niet. In gedachten was hij er al een 100 keer naar binnen gelopen... Meende hij daar nou Rozijn te ontwaren in de tuin van Hexia. De boerderij van Hexia zag er ook niet slecht uit, niks geen stadse fratsen, maar een heuse boerderij, er leek zelf een heuse boomgaard achter schuil te gaan..
Dat had hij niet achter Hexia gezocht..die was vroeger net als HJ, alles moest draaien om de boerenduiten en ander bezit. Men kon er nooit genoeg van hebben.

Duiten voor duiten, grond met grond dat zei zijn vader vroeger ook altijd. Zijn moeder zaliger daarin tegen, leek meer op Rozijn, die de stille kracht was achter de duiten, het bezit, maar met name het stille geluk in het gezin. De ruzies altijd weer suste, als zijn vader het weer eens in de kop had... HJ had ook wel eens de boeren klompen van zijn vader naar zijn hoofd gekregen als hij weer eens boerenkwaad had uitgehaald. Of zijn geld verbrast had op de kermis. De kermis was voor landlopers zei zijn vader dan altijd. Geld moet naar de bank, niet naar dat kermis volk. OPLICHTERS ZIJN HET, riep hij dan altijd. Het enige wat ze willen is ons geld.

Tja de tijd vloog als hij er zo eens aan terug dacht... 0ok toen de Herenboerderij bijna eens de failliet was geraakt. Vader had nieuwe contacten in Duitsland aangeboord, gouden bergen zou het opleveren, ongekende mogelijkheden. Ene Vaarun senior, had vader een contract laten tekenen. Moeder had nog gezegd, kunde gij niet beter eerst naar de advocaat gaan om dat contract eens goed te bekijken... BEN DE GIJ DAAR GEK, dat benne mannen zaken, en voor geld zaken heb ik een gouden neus. Vanaf morgen zult gij kunnen kopen wat gij wilt, een bontjas een paar juwelen, een nieuwe paard en wagen, een koets van goud al wat uw hartje maar begeert. Dan zullen de buren hun ogen uitpuilen, zien wie hier de rijkste boer en boerin in het dorp zijn... Maar dat wil ik helemaal niet had de moeder wat zacht benepen gezegd..al dat spul maakt ons niet meer gelukkig dan ik al ben met jou...

Helaas ging het toen helemaal niet zo goed meer met de zaken, de beloofde bestellingen uit Hamburg bleven achterwege. De groente lag te verrotten op het land, de dieren stonden mager in de wei. Toen is zijn Vader op hoge poten in zijn verstelde jas en hoge hoed met rafels, verhaal gaan halen bij die senior. Die zelfde senior die vader keihard had uitgelachen, en met een contract had gezwaaid. Senior Vaarun die riep, volgende week zal de boerderij van mijn zijn. Jij arme luis.. Daar wist die arme HJ Senior niets tegen in te brengen...
Hoe moest hij dat aan zijn vrouw vertellen, eigenlijk besefte hij toen pas, dat geluk niet in geld en goederen stak, maar toen was het feitelijk al te laat..

Wat HJ Senior niet wist, dat moeder al naar een advocaat geweest was, daar haar licht had opgestoken, die had haar verteld, dat het een waterdicht contract was, niets meer aan te doen. Zij vervolgens haar manden met appeltjes voor de dorst al bij de bank ingewisseld had. Dat ging zij haar man nog niet vertellen, dat zou zij pas doen als Vaarun Senior de boerderij in zou willen komen nemen. Ze had HJ senior lief met heel hart, maar soms moet hij zelf ook maar eens een harde les leren.. Net als die Senior Vaarun. Die zou geen voet over haar drempel zetten.

Wat de vader van HJ niets wist, dat die Vaarun senior eens van een koude kermis thuis gekomen was bij zijn vrouw. 0ok haar had hij van alles beloofd, en gladde praatjes te over. Zo goed van hart als zij was, had zij dwars door zijn gladde praatjes heen gekeken. Zij voor de sier en het mooi in huis wezen, Vaarun senior feesten en flirten met de vrouwen buiten de deur. Dat nooit, zij had een al een man voor het leven, dat had zij Vaarun Senior ook flink gezegd. Dat heeft hij nooit kunnen vergeten... Jij bent een eng mannetje met een stuk lood, op de plaats waar jouw hart hoort te zitten, had zij hem ook nog toegebeten.

Kom kom..zei HJ tegen zich zelf, stoppen met mijmeren, jouw lief is daar, tijd voor actie... Als het al niet te laat is...

 

Met Frummel in het late heerlijke zonnetje van September op het terras aan de tuintafel zit. Een lang gesprek hadden zij zo samen gevoerd. Over de liefde, over normen en waarden.
Over oudbolligheden en onvolmaaktheden van de mens. Ze had gemerkt dat dat Frummel om den donder niet dom of nog een kind was. Hier zat een al bijna volwassen vrouw. Die ernstig nadacht over het leven en de keuzes die zij kon en mocht maken. Die zij ook ging maken. Het was een verstandige rustige met alles goed doordachte meid.

Met dat ze opstond van haar stoen ontwaarde zij een man op een kleine 100 meter van haar erf. Het leek verdraaid HJ wel... Euh het was HJ zag ze..En meteen denkende oh my nu zullen we het gaan krijgen. Nou als tie wil ken tie het krijgen ook. Euhm eerst maar eens horen. Ze liep op hem toe. Dag HJ wat brengt jouw hier. Of Rozijntje hier is...Jazeker is die hier en je dochter ook. Onderzoekend keek HJ haar aan. Nee HJ ik doe je niks, ik denk alleen en probeer te helpen.
Zou fijn zijn als je dat voor ogen wilt houden. Het lijkt mij wel zo wijs eerst het gesrpek met je dochter aan te gaan dunkt me. Ze zit op het terras. Ga ik even wat te drinken halen enne HJ hou het rustig.

Vanuit de keuken hoorde zij HJ en Frummel op gedempte toon met elkaar praten. Tja ze wist dat het moeilijk was. Kinderen die
volwassen werden en hun eigen keuzes gingen maken. Niet dat zij nou echt verstand van kinderen had, want moeder was zij nog niet geworden. Maar als zij terug dacht aan haar jeugd.
Mama Hofje die er alleen voor stond. Haar vader had al de benen genomen voor zij geboren werd. En zij Hexia was nu eenmaal niet de makkelijkste dochter geweest. Toch waren zij en Mama Hofje er altijd uitgekomen. Wat stond ze hier nou stom te doen. Ze moest terug naar Frummel. Op het terras aangekomen zag ze Frummel een dikke knuffel aan HJ
geven. Gelukkig dat zat goed dus. Hier mensen even een verfrissing en naar ik hoop een toost op de goede afloop? HJ knikte rustig en bedachtzaam. Ja Hexia laten we dat maar doen zei hij kalm. Ja Tante Hexia een toost das fijn. Met Papa ist nu oke tussen ons zei Frummel met een opgelucht gezichtje. Ik ga mijn spullen vast opzoeken, ik wil graag naar de Zebra en de Pony en mijn konijntjes. Das goed kind, ga jij je spullen maar pakken dan praat ik hier nog even met je vader.

Tja HJ ik zie dat je het met Frummel nu ook uitgepraat hebt en begrijpt dat ook zij recht heeft op haar eigen leven en manier van liefde? Hm Hm hm zei HJ. Dat betekende zoveel als: Ik ga er mee akkoord al ist niet van harte. En nu? Vroeg ze, Jij en Rozijntje ? Wil jij Rozijntje nog? Of Rozijn jouw nog wil zeg je...? Tja dat weet ik niet HJ. Rozijn is op haar manier heel bijzonder en volgens mij wist en weet jij dat al heel lang. HJ mompelt wat voor zich uit. Ze verstond hem niet zo goed.... Die grote sterke boer ... als ze hem zo zag zitten was daar niet veel meer van over, ze zag best dat hij het heel moeilijk had en vond. Maar om Rozijntje wilde ze daar nog niet aan toegeven. Waar Rozijn is ... ? Ze is de bloementuin in gelopen HJ. Zal mij niks verbazen als ze achter de rozenstruiken in slaap gevallen is. Slapen was er voor haar vannacht niet bij, zei ze best bozig. Och ze kon het niet laten hem toch even op zijn
nummer te zetten. HJ zuchtte en zuchtte ... Hexia mag ik ..? Mag ik ..Ja HJ wat wil je mogen. .. Rozijn zoeken en praten. Natuurlijk mag dat...Maar hou het rustig, Rozijn is nu niet instaat felle discussie of wat dan ook met jouw te houden. HJ stond op, pakte het ze wist niet wat ingepakte kado ofzo van tafel en liep zonder 1 woord te zeggen de bloementuin in.

Ze pakte de glazen van tafel en liep naar binnen, het werd al fris, je kon merken dat de zon haar kracht aan het verliezen was. Als dat dan maar de enige verliezer was...