Drie plaatjes - één verhaaltje (7) - Alle dieren tellen mee

We gaan hier met zijn allen een verhaal schrijven.

Als inspiratie gebruiken we de plaatjes van onze boerderij.
Wij maken een voorzetje en jullie mogen dit gaan aanvullen.
Het streven is om dit verhaal na 2 weken af te sluiten maar als het iets langer is vormt dat ook geen probleem.

In principe is het verhaal met 3 plaatjes maar het moment waarop die alle 3 verschijnen kan per verhaal verschillen.
Oók kan het voorkomen dat we nog een extra plaatje toevoegen gedurende het verhaal.

Ieder stukje moet aansluiten bij het voorgaande en moet minimaal 2 regels zijn en maximaal 5.
Dan is de volgende weer aan de beurt. Natuurlijk mag je daarna weer gewoon een nieuw stukje toevoegen.

Jullie gastvrouwen in dit draadje zijn: Catje78, miekekoning en enk52

 

Wat doet die waterput in ons verhaal?

​

Het formatie-overleg in een beslissende fase? Of zien we kannibalen?

​

En wat ligt Knorrie hier te doen?

​

Lees en schrijf er alles over in dit draadje!

Ons verhaal begint zo:

Er was eens een grote tovenaar die eens in de duizend jaar een nieuwe leerling aannam en probeerde op te leiden.
En juist deze zomer had hij een nieuwe leerling aangenomen, te weten Nijl (Nijltje voor zijn ouders) en goed geraden uit de familie Paard.
Nijltje was niet zomaar een tovenaarsleerling, want hij had een grote fantasie. En als hij voor de wensput stond dan....

.​

 

Ging zijn fantasie aan de loop.
Als ik erin spring dan kom ik in een wereld met overal beekjes en prachtige bloemen.
Hij telde langzaam tot drie en.....

 

... plof.
Huh, geen plons? Wat gebeurde hier? Gelukkig kwam de plof van de grote droge mesthoop waarin hij geland was.
Hij veegde de mest uit zijn ogen (wat ruikt dat toch apart, dacht hij nog-) en keek eens om zich heen.

 

Wat hij daar zag ga je niet geloven.
Hij zag een beestje anders kon hij het nog niet beschrijven.
Het leek wel een kever maar toch ook weer niet.
En het kwam langzaam uit de mest naar hem toe lopen...

 

Terwijl hij om zich heen keek, zag hij allemaal mooie kleuren van rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Wat zag hij daar uit de droge mesthoop omhoog kruipen......
Oh een regenboogglimmetje.

 

Maar wat zag hij daar achter het regenboogglimmetje
Een tollend hoopje mest, hij wreef nog even in zijn ogen
Het had maar 1 oogje dat moest een tollende eenoog zijn
Het leek wel of hij achter het glimmetje aanging

 

Het tollende eenoog werd helemaal verblind door het regenboogglimmetje.
Gauw op zoek naar mijn halve zonnebril voor mijn ene oog.
Regenboogglimmetje glimt van plezier, mest en nog eens mest. Daar groeit de klimop goed van en dat betekent lekker eten.

 

Nijltje kijkt nog eens naar die 2 rare beestjes en loopt om de mesthoop heen.
Hij hoopt nog meer leuke en misschien wel spannende dingen te beleven zo onderin de wens put.......
Misschien kan hij nog wel ergens een wens doen....

 

Hij knipperde met zijn ogen. Voor jou is dat alleen maar om je hoornvlies vochtig te houden, maar voor een tovenaarsleerling in een wensput is het gelijk een toverspreuk. Nijltje wist dat nog niet, maar opeens zat hij op een vlotje, in een beekje, tussen velden vol met Spirea's. Op het vlotje een tollende eenoog, een regenboogglimmetje en een roze spitsmuis. Man man man (of vrouw vrouw vrouw) wat zaten die drie met elkaar te kletsen over, eh...

 

tja, waar hadden ze het allemaal over.
De een was vol van wat hij allemaal gevangen had met vissen, terwijl de ander alleen maar aan het jammeren was, dat er overal spinnenwebben in haar huis waren.
Misschien kunnen we een mooi boekt bloemen plukken en dat in haar huis zetten...

 

Maar bloemen plukken wanneer je op een vlot zit, is niet makkelijk. Ze stuurden het vlot naar de kant, daar waar de spirea’s stonden en gingen aan land. Ze braken bloeiende takjes van de struik en hier en daar vielen er wat blaadjes op de grond. ‘Dweukdweuk’ hoorden ze ineens en daar kwam de bladzuigerkip.

 

Achtervolgt door Golin. Een vrolijk, kleurig, fanta(stich), lekker geurend dier. hij keek zijn ogen uit, zoveel vreemde dieren had hij nog nooit gezien in zijn jonge leven.

 

Ondertussen op het boerenhoofdkwartier...

​

Wat is er toch allenaal aan de hand, zo vraagt de voorzitter zich af.
Ik zie allemaal niet goed gekeurde dieren langsfietsen. Is de tour de france soms begonnen?

 

De secretaris kijkt de voorzitter een beetje verlegen aan. Ze is stiekem een beetje verliefd op de voorzitter en durft niet te zeggen dat ze die niet goed gekeurde dieren stiekem toch wel heel erg mooi eruit wil zien. Maar ze is ook bang wat de voorzitter gaat doen tegen de niet goed gekeurde dieren......Ze moet hem tegen zien te houden.

 

Direct na de vergadering gaat ze naar een aantal collega's om te overleggen wat ze ertegen kunnen gaan doen mocht de voorzitter met het idee komen om die 'vreemde' dieren te weigeren. Iedereen is het met haar eens dat die vreemde dieren moeten blijven. Ze besluiten samen een spandoek te maken om daarmee te protesteren mocht het zover komen.

 

Plots horen ze vanuit de lucht een brommend geluid en daar komt een wenteltoefje aangevlogen. ‘Goed idee die spandoek,’ zegt hij, ‘ maak die vast aan mij en ik vlieg er wel mee rond. Zo kan iedereen het zien.’ Het wenteltoefje landt en samen bespreken ze de zaak. Ze moeten de voorzitter op andere gedachten brengen en er voor zorgen dat hij al die vreemde schepsels toch leuk gaat vinden.

 

Ik heb het idee dat de voorzitter het allemaal ontzettend leuk vindt. Hij durft het alleen niet te zeggen omdat hij nogal verlegen is. Hij ziet al die leuke nieuwe diertjes juist wel zitten en 1 in het bijzonder. Hij is verliefd.

 

Ondertussen waren de dieren tussen de bloemetjes heerlijk aan het spelen. De bladzuigerkip zoog alle losse takjes en blaadjes op en het zag er allemaal prachtig uit. Wat zou de burgemeester daar van vinden?

 

De burgemeester vond het geweldig! Er hoefden nu geen gemeentewerklui meer te worden uitgestuurd met een hark en kruiwagen om de parkjes netjes te houden. Ze hadden nu tijd over om andere dingen te doen en de mannen kregen een andere baan. Voortaan moesten ze de modder uit de grachten scheppen. Maar één van de werkmannen vond dat helemaal niet leuk. Hij stond veel liever met zijn voeten tussen de bladeren dan in de modder.